Παρουσιάζουμε σ΄ αυτή την ιστοσελίδα, μια αναδρομή στην τελευταία τρακονταετία, κατά την οποία σχηματίζεται ουσιαστικά ο οικισμός μας και αποχτά τις στοιχειώδεις παροχές για να μπορέσει να θεωρηθεί οικισμός. Δηλαδή φως, νερό, άσφαλτο στον κεντρικότερο δρόμο, παιδική χαρά, γραφεία του συλλόγου κ.λπ. Μια μικρή ιστορία, όπου μια χούφτα άνθρωποι έρχονται στην περιοχή για να περάσουν μερικά εικοσιτετράωρα ξεκούρασης κοντά στη φύση και τη θάλασσα, αλλά παράλληλα αγωνίζονται. με κάθε τρόπο να μετασχηματίσουν ένα απέραντο χωράφι, όπως θα έλεγε κανείς το Καταφύγι του 1965 - 1970 σε ένα οικισμό με τις στοιχειώδεις όπως προαναφέραμε εξυπηρετήσεις.
Ας κάνουμε όμως μια σύντομη αναδρομή θυμίζοντας τα γεγονότα στους παλαιούς και γνωρίζοντας τα στους νέους.
«Κατόπιν της υπ' αριθμ. 2620/29-9-198Ο Απόφασης του πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών δια της οποίας γίνονται δεκτές οι υπό της Γεν. Συνέλευσης της 23ης Σεπτεμβρίου 1979 αποφασισθείσας τροποποίησης του Καταστατικού.....» γράφει το πρώτο πραχτικό της Β' Νέας Περιόδου του Εξωραϊστικού Συλλόγου Οικιστών Παλαιάς Φώκαιας Αττικής «Το Καταφύγι» που μετονομάζεται. σε Εξωραϊστικό Σύλλογο Οικιστών ΑΝΩ ΦΩΚΑΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ και υπογράφεται από το τότε Διοικητικό Συμβούλιο, Νικόλαο Σιγάλα Πρόεδρο, Χρύσανθο Γεωργανά Γενικό Γραμματέα και τους Κων/νο Μαντζούνη, Φραγκίσκο Ζαμπέτα και Κων/νο Μανιαδάκη, μέλη. Για την πρώτη τετραετή περίοδο που είχε ξεκινήσει. το 1976, δεν υπάρχουν έγγραφα στοιχεία για τη δράση του Συλλόγου μια και όπως δήλωσε ο τότε Γενικός Γραμματέας τα πρακτικά του Διοικητικού Συμβουλίου χάθηκαν.
Βρισκόμαστε στην πρώτη περίοδο του Συλλόγου και του Οικισμού. Πρόεδρος του Συλλόγου αυτή την περίοδο ανέλαβε πρώτα ο κ. Κων/νος Μαντζούνης και στη συνέχεια ο Νικόλαος Σιγάλας. Ήταν η χρονική περίοδος που η περιοχή μας αποκαλείτο από τους οικιστές Μυκονιάτικα, λόγω της εγκατάστασης πολλών οικιστών που έλκουν την καταγωγή τους από το πανέμορφο νησί των Κυκλάδων.
Ποτέ όμως δεν αναφερόταν ως Καταφύγι, παρ΄ ότι αυτή ήταν η επίσημη ονομασία (θέση Καταφύγι) όλων των δημόσιων εγγράφων, συμβολαίων κ.λπ. Αποφασίστηκε λοιπόν να αλλάξει όνομα ο οικισμός και να ονομαστεί Άνω Φώκαια.
Η δεύτερη περίοδος ξεκινάει με την προκήρυξη των αρχαιρεσιών οι οποίες προσδιορίζονται για τις 22 Μαρτίου 1981 στο στο Κοινοτικό κατάστημα της Παλαιάς Φώκαιας και ψήφισαν 28 μέλη..
Θέματα της Γενικής Συνέλευσης η εκ νέου τροποποίηση του Καταστατικού του συλλόγου γιατί είχε κάποιες λανθασμένες παραγράφους. Άλλο θέμα η ασφαλτόστρωση της οδού Βρυούλων και η συγκέντρωση χρημάτων από τους οικιστές για να συμμετάσχουν στις δαπάνες του έργου. Ένα έργο που έμελλε να απασχολήσει εκατοντάδες φορές το Διοικητικό Συμβούλιο και τη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου των οικιστών μέχρι να ολοκληρωθεί. Το νεοεκλεγέν Δ.Σ. συγκροτείται σε σώμα στις 12/4/1981 με Πρόεδρο τον αείμνηστο Χρύσανθο Γεωργανά, Γεν. Γραμματέα τον κ. Γεώργιο Γρηγορίου και Ταμία τον αείμνηστο Γιώργο Σγουρόπουλο. Μέλη τους κυρίους Φραγκίσκο Ζαμπέτα και Νικηφοράκη Βασίλη. Κυρίαρχο θέμα της πρώτης και όλων των επομένων συζητήσεων στο Δ.Σ. μέχρι τις επόμενες αρχαιρεσίες όπως προαναφέραμε «η κατασκευή του κοινοτικού δρόμου (Βρυούλων). Δεύτερο θέμα που επίσης απασχολεί τους οικιστές που άρχισαν να πυκνώνουν την Άνω Φώκαια (Καταφύγι) ήταν οι λαμπτήρες στις κολώνες της ΔΕΗ. Θέματα που θέτουν συχνά και με επιμονή στην Κοινότητα της Παλαιάς Φώκαιας. Κοινοτάρχης ο κ. Ευάγγελος Μοσχονησιώτης.
Τον Οκτώβριο του 1982 εκλέγεται η νέα Κοινοτική αρχή και το Δ.Σ. αποφασίζει στις 2/2/1983 να επισκεφθεί τον νέο Πρόεδρο της Κοινότητας, αείμνηστο Χρυσόστομο Φραντζέσκο. Θέματα που θέτουν στον νέο Κοινοτάρχη η κατασκευή του κοινοτικού δρόμου (οδός Βρυούλων).
Τον Ιούνιο του 1983, έχει εκλεγεί νέο Δ.Σ. με Πρόεδρο τον αείμνηστο Νίκο Σιγάλα που επανακάμπτει στο Δ.Σ. μετά από μία διετία, τον Αθανάσιο Σωτήρη Γεν. Γραμματέα και τον αείμνηστο Γεώργιο Σγουρόπουλο Ταμία. Μέλη τους κυρίους Κων/νο Χανιώτη και Μάκη Σταυρίδη. Ο αιφνίδιος θάνατος του Προέδρου της Κοινότητας Χυσόστομου Φραντζέσκου είναι καταχωρημένος στα πρακτικά του Δ.Σ. και. ο πρόεδρος του Συλλόγου καταθέτει στεφάνι στη κηδεία του.
Νέα θέματα τίθενται. στις επόμενες συνεδριάσεις του, Δ.Σ. όπως η ονοματοδοσία οδών του οικισμού, η τοποθέτηση πινακίδων δειχτών , ενώ τα χρήματα που έχουν συγκεντρωθεί για την κατασκευή του κοινοτικού δρόμου, (είχαν δώσει. όλοι οι οικιστές από 3000 δρχ.) αποδεσμεύονται για άλλες χρήσεις μια και το έργο δεν προχωρούσε. Το Δ.Σ. συνεδριάζει κατά μέσο όρο μια φορά το τρίμηνο, συνήθως στα σπίτια των μελών του Δ.Σ, πότε στο Καταφύγι, πότε στην Αθήνα, οπότε τίθεται για πρώτη φορά το θέμα. της παραχώρησης του οικοπέδου της οδού Βρυούλων & Ανθέων για την κατασκευή γραφείων του Συλλόγου και παιδικής χαράς. Η παραχώρηση του οικοπέδου γίνεται πραγματικότητα μέσα στο 1984 με την υποχρέωση να καταβάλλεται ενοίκιο 10.000 δρχ. ετησίως!!! Τέτοια παραχώρηση δηλαδή, από τον νέο Κοινοτάρχη Δημήτρη Φιλίππου, που αντικατέστησε τον Χρυσόστομο Φραντζέσκο.
Το Δ.Σ. αποφασίζει να κατασκευασθούν γραφεία ή να τοποθετηθεί τροχόσπιτο για να αποχτήσει στέκι ο σύλλογος. Ακόμα αποφασίζεται να τοποθετηθούν με χρήματα του Συλλόγου, κούνιες, τσουλήθρα και καθίσματα για να οργανωθεί η παιδική χαρά. Η παιδική χαρά οργανώνεται και τον Ιανουάριο του 1985 με προσωπική δουλειά των μελών του αλλά και με 11 φορτηγά χώμα που διέθεσε οικιστής στρώνεται και δεντροφυτεύετε. Οι συζητήσεις όμως για την κατασκευή των γραφείων δίνει και παίρνει, γραφεία όμως δεν φτιάχνονται ακόμα και οι συνεδριάσεις συνεχίζουν να γίνονται στα σπίτια των μελών του Δ.Σ.
Η συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης στις 21/7/1985, είναι ένα πραγματικό γλέντι. Συγχαρητήρια και ευχές από όλους προς το Δ.Σ. για την επιτυχία της διετούς θητείας του.
Ο δρόμος από την παραλία μέχρι την οδό Ανθέων είναι ασφαλτοστρωμένος, η παιδική χαρά λειτουργεί, φώτα στους δρόμους τοποθετήθηκαν και γίνονται προτάσεις για νέα έργα, νέες διεκδικήσεις. Για πρώτη φορά ακούγεται επίσημα σε Γενική Συνέλευση το θέμα των καταπατήσεων των κοινοτικών χωραφιών, με πρώτο τον παρακείμενο λόφο, τον οποίο προτείνει οικιστής να μετατρέψουν σε χώρο αναψυχής. Νέος μεγάλος στόχος το νερό της ΕΥΔΑΠ για το οποίο ο Νίκος Σιγάλας μεταφέρει ως πληροφόρηση από τον Κοινοτάρχη, ότι υπεγράφη η σχετική σύμβαση με την εταιρεία ύδρευσης. Στη συνέλευση τιμούνται όλοι όσοι βοήθησαν τη δουλειά του Συλλόγου για να φτιαχτεί ο δρόμος και προτείνεται να δοθεί το όνομα του αείμνηστου Μανώλη Κουφόπουλου σε δρόμο του οικισμού, ενώ ήταν ακόμα στη ζωή.
Αρχαιρεσίες και ένα εντελώς νέο Δ.Σ. σχηματίζεται. Τη θέση του Προέδρου αναλαμβάνει ο κ. Ευάγγελος Μαζαράκης, Γενικός Γραμματέας ο κ. Βασίλης Γιαννόπουλος και Ταμίας ο Γιώργος Σγουρόπουλος για τρίτη συνεχή θητεία. Μέλη του Δ.Σ. εκλέγονται οι κύριοι Χανιώτης Κων/νος και Ανδρόνογλου Θεόδωρος. Στους στόχους του ο Πρόεδρος βάζει την κατασκευή των γραφείων (θα του στοιχίσει τελικά ένα αυτόφωρο δικαστήριο για κατασκευή αυθαίρετου, όπου ευτυχώς αθωώθηκε), την παραχώρηση στο Σύλλογο οικοπέδου, για αθλητικό κέντρου και την επέκταση κατασκευής της οδού Βρυούλων προς την Α.Τ.Ε. Τελικά την 1/6/1986 οι οικιστές του Καταφυγιού εγκαινιάζουν τα γραφεία του Εξωραϊστικού Συλλόγου.
Ένα κενό στα πρακτικά του Δ.Σ. μας μεταφέρει γρήγορα στις 19/7/1987 και στην ετήσια Γενική εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συλλόγου. Ο απερχόμενος Πρόεδρος κ. Μαζαράκης ενημερώνει για το έργο του Δ.Σ. Η σύνδεση με την ΕΥΔΑΠ είναι γεγονός, το μόνιμο στέκι συλλόγου επίσης, τα καλάθια για την συγκέντρωση των σκουπιδιών (εκείνα τα συρμάτινα), έχουν τοποθετηθεί και η διεκδίκηση χώρου για ένα αθλητικό κέντρο είχε πλέον γίνει κανονικό αίτημα του συλλόγου.
Ο Γεν. Γραμματέας του ομίλου Θυμαριού «ο Αίολος» παραβρίσκεται στη συνέλευση και προτείνει την δραστηριοποίηση όλων των συλλόγων, να γίνουν θεσμός οι πολιτιστικές εκδηλώσεις «Κλεισθένεια» που δυστυχώς δεν έγιναν.
Οι αρχαιρεσίες οδηγούν στην εκλογή νέου Δ.Σ. και μεταξύ των μελών του εκλέγονται για πρώτη φορά δύο κυρίες. Η κυρία Μήνα Δημητράκη, πρώτη σε ψήφους (40) και η κυρία Ευαγγελία Μαγκωνάκη. Πρόεδρος αναλαμβάνει ο κ. Κων/νος Χανιώτης, Γενική Γραμματέας η κ. Μήνα Δημητράκη και Ταμίας για 4η θητεία ο Γιώργος Σγουρόπουλος. Μέλος του Δ.Σ. εκλέγεται και ο κ. Κ. Αναγνωστόπουλος. Θέματα που απασχολούν το νέο Δ.Σ. είναι η επέκταση της ύδρευσης σε όλο τον οικισμό και η εξασφάλιση της συνεχούς ροής στον υπόλοιπο οικισμό,
Η διέλευση λεωφορείου, από την οδό Βρυούλων, η παραχώρηση γηπέδου για αθλοπαιδιές, η ονοματοδοσία οδών του οικισμού και η αποπεράτωση της οδού Βρυούλων μέχρι την ΑΤΕ που είχε παραμείνει χωματόδρομος από το 1985.
Το καλοκαίρι του 1988 παρουσία του, Κοινοτάρχη στη Γενική Συνέλευση θέτονται τα προβλήματα του οικισμού για να πάρουν θετικές διαβεβαιώσεις για όλα από τον Δημήτρη Φιλίππου. Μάλιστα τέλος Σεπτεμβρίου οριοθετείτε από τον Πρόεδρο της Κοινότητας ότι θα συζητηθεί στο Κοινοτικό Συμβούλιο το θέμα της παραχώρησης του οικοπέδου στην οδό Μυκόνου αφού είχε προηγηθεί επίσκεψη του, στο χώρο μαζί με τους συμβούλους της Κοινότητας για πραγματογνωμοσύνη. Μόνο που δεν διευκρίνισε, «τέλος Σεπτεμβρίου» ποιου έτους;
1989 - 1991
Τον Ιούλιο του 1989 η συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης βρίσκει την οδό Βρυούλων ασφαλτοστρωμένη μέχρι την ΑΤΕ, αλλά ένα νέο μεγάλο αίτημα απασχολεί τη Συνέλευση. Να κλείσουν οι λακκούβες της οδού Βρυούλων. Δυστυχώς ακόμα και αυτό το θέμα πρέπει να αποτελέσει ιδιαίτερο αίτημα του Συλλόγου και των οικιστών και τελικά η υλοποίησή του ρουσφέτι της Κοινότητας.
Οι νέες αρχαιρεσίες στις 30/7/1989 φέρνουν νέα πρόσωπα στο Διοικητικό Συμβούλιο. Εκτός του Γιώργου Σγουρόπουλου που εκλέγεται για πέμπτη φορά Ταμίας, Πρόεδρος αναλαμβάνει ο κ. Γεώργιος Φιλίππου και Γενικός Γραμματέας ο κ. Δημήτρης Αράπης. Μέλη επίσης εκλέγονται η κ. Γιαννοπούλου Φανή και ο κ. Κων/νος Χανιώτης.
Το νέο Δ.Σ. εισέρχεται δυναμικά στα θέματα καθαριότητος του οικισμού, στην παραχώρηση του οικοπέδου για τις αθλοπαιδιές (τραβούσε μακριά ακόμα αυτό το «το τέλος Σεπτεμβρίου 1988» που είχε υποσχεθεί ο κ. Φιλίππου και ζητείται από την κοινότητα να δοθεί στο Σύλλογο τοπογραφικό διάγραμμα για τις Κοινοτικές εκτάσεις (ακούστε θράσος), που καταπατούνται μανιωδώς ενώ το Κοινοτικό Συμβούλιο αποφασίζει να εκποιήσει σε καταπατητές πολλές εκατοντάδες κοινοτικών εκτάσεων αντί ευτελούς τιμήματος, πράξη που θα επισύρει την ποινική δίωξη του Κοινοτάρχη κ. Δ. Φιλίππου μετά από μήνυση του μηχανικού κ. Δαμασκηνού Κυριακόπουλου.
Οι καταπατήσεις των κοινοτικών εκτάσεων και, η παραχώρηση του οικοπέδου της οδού Μυκόνου, είναι το κυρίαρχο θέμα όλων ανεξαιρέτως των συνεδριάσεων του Δ.Σ. και αντικείμενο συζητήσεων με τον Πρόεδρο της Κοινότητας. Συνήθης χώρος συναντήσεων μαζί του τα ουζερί της Π. Φώκαιας. Μόνο εκεί τον εύρισκαν για να του μιλήσουν και βέβαια αυτός απορρίπτει, κάθε αίτημά τους. Η διαδρομή του λεωφορείου είναι αντικείμενο διεκδικήσεων αλλά σθεναρή είναι και η άρνηση του ΚΤ.Ε.Λ. Η Βρυούλωγ είναι πολύ στενή για λεωφορείο απαντά.
Μάγειρας, προκύπτει από τις Κοινοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1990 υποστηριζόμενος από το ΠΑ.ΣΟ.Κ και οι ελπίδες για μια διαφορετική αντιμετώπιση του οικισμού γρήγορα διαψεύδονται.
Ένα δριμύ κατηγορώ απευθύνουν στη Γεγική εκλογοαπολογιστιική συνέλευση του Αυγούστου 1991 ο Πρόεδρος και, ο Γεν. Γραμματέας του συλλόγου, για την ασυνέπεια του Προέδρου της Κοινότητας κ. Δημήτρη Μάγειρα, ο οποίος είχε προσκληθεί να παραβρεθεί στη συνέλευση αλλά προτίμησε να μην εμφανιστεί. Τα θέματα της συνέλευσης: το κοινοτικό οικόπεδο της οδού Μυκόνου, οι καταπατήσεις ο κοινοτικός φωτισμός, η συλλογή των σκουπιδιών, το διάτρητο δίκτυο ύδρευσης με τις συνεχείς διακοπές. Ακόμα προτείνεται, πρόγραμμα ασφαλτοστρώσεων του οικισμού και συζητείται, εκ νέου το θέμα του λεωφορείου που πλέον έχει «μετατραπεί» σε λεωφορείο της κοινότητας που πρόκειται, να αγοραστεί και, να δρομολογηθεί συνδέοντας τους οικισμούς με το χωριό.
Προκηρύσσονται αρχαιρεσίες και το νέο είναι ότι ΔΕΝ εκλέγεται για νέα θητεία ο Γιώργος Σγουρόπουλος, Ταμίας αναλαμβάνει ο κ. Κων/νος Χανιώτης ενώ Πρόεδρος εκλέγεται ο κ. Δημήτρης Αράπης και Γενική Γραμματέας η κ. Αργυρό Γιαννακοπούλου. Μέλη εκλέγονται οι κύριοι Άγγελος Φραγκόπουλος, Κων/νος Χανιώτης και Αναστάσιος Ζέρβας.
Ουσιαστικά αρχίζει η Γ' Περίοδος του Οικισμού της δεκαετίας του '90.
Τροποποιείται και πάλι το Καταστατικό και υιοθετούνται διατάξεις περισσότερο λειτουργικές. Καταργείται με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης η «΄Ανω Φώκαια» ως ονομασία του Οικισμού αλλά και του Συλλόγου, η οποία ούτως ή άλλως δεν κατοχυρώθηκε ποτέ επίσημα και αντικαταστάθηκε από την παλαιά κατοχυρωμένη επίσημα ονομασία «Καταφύγι». Έτσι ο Σύλλογος ονομάζεται και πάλι "ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΙΚΙΣΤΩΝ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΥ ΠΑΛΑΙΑΣ ΦΩΚΑΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ".
Η θητεία αυτού του Διοικητικού Συμβουλίου σημαδεύτηκε από πολλά γεγονότα θετικά και αρνητικά.
Μέσα στα θετικά είναι η εγγραφή περισσοτέρων από 200 νέων μελών, ώστε να γίνει ο Εξωραϊστικός Σύλλογος ο μεγαλύτερος της Παλαιάς Φώκαιας.
Ξεκινάει την έκδοσή της η εφημερίδα «Καταφύγι» σαν επίσημο έντυπο του συλλόγου.
Πραγματοποιούνται εκδηλώσεις στο χώρο της παιδικής χαράς, όπως το παιδικό πάρτη και η καλοκαιρινή συνεστίαση «αντίο καλοκαίρι» που θα συνεχιστούν και τα επόμενα χρόνια και θα καθιερωθούν.
Γίνεται προσπάθεια να κατοχυρωθεί ο κοινοτικός χώρος της οδού Μυκόνου για το αθλητικό κέντρο και μάλιστα ύστερα από προτροπή του Προέδρου της Κοινότητας κ. Δ. Μάγειρα συντάσσεται τοπογραφικό διάγραμμα του χώρου γύρο από το οικόπεδο, με την υπόσχεση εκ μέρους να συζητηθεί στο επόμενο κοινοτικό συμβούλιο.
Όμως ο μακρύς αυτός Σεπτέμβρης του 1988, φαίνεται δεν είχε φτάσει αν και είχαμε ήδη 1992.
Το Δ.Σ. διαπιστώνοντας τον εμπαιγμό του Κοινοτάρχη συγκέντρωσε περί τις 300 υπογραφές οικιστών σε ψήφισμα διαμαρτυρίας για τις καταπατήσεις και για τις προετοιμαζόμενες εκποιήσεις οικοπέδων σε καταπατητές και την μη απόδοση στους οικιστές του οικοπέδου της οδού Μυκόνου.
Τα αρνητικά αυτού του Δ.Σ. ήταν οι διαφωνίες που προέκυψαν στο Δ.Σ. περί το τέλος της θητείας του και οι συνεχείς παραιτήσεις τεσσάρων από τα πέντε μέλη του Δ.Σ. (Ζέρβας, Αράπης, Φραγκόπουλος. Γιαννακοπούλου). Πρόεδρος του Συλλόγου εκλέχτηκε ο δεύτερος αναπληρωματικός των εκλογών του 1991 κ. Κώστας Παλαιοκώστας. Ακόμα το Δ.Σ. συμπλήρωσαν οι αναπληρωματικοί κ.κ. Δημήτρης Μακρίδης, Φιλίππου Γεώργιος ενώ δεν αντικαταστάθηκε ποτέ η παραιτηθείσα κ. Γιαννακοπούλου.
Οι αντικαταστάτες οδήγησαν το Σύλλογο στις αρχαιρεσίες του Μαΐου 1993.
Τον Μάιο του 1993 μετά από μια θυελλώδη Γενική Συνέλευση εκλέγεται νέο Δ.Σ.
Αρκετά αργότερα διαπιστώθηκε ότι οι έχοντες την ευθύνη αυτών των αρχαιρεσιών ενέγραψαν στο μητρώο του Συλλόγου την ημέρα των εκλογών περισσότερα από 50 άτομα μόνο και μόνο για να ψηφίσουν στις αρχαιρεσίες και να πάρουν την πλειοψηφία και τα κατάφεραν.
Παρ΄ όλες όμως τις προσπάθειές τους, δεν κατάφεραν να αποκλείσουν από τον Σύλλογο τον Άγγελο Φραγκόπουλο, τον οποίο είχαν ουσιαστικά στόχο.
Εκλέχτηκαν οι Κώστας Παλαιοκώστας, Δημήτρης Μακρίδης, Άννα Χανιώτη, Παναγιώτα Μαντούβαλου και Φραγκόπουλος Άγγελος.
Η σύνθεση του Διοικητικού συμβουλίου που εκλέχτηκε και κυρίως ο τρόπος που εκλέχτηκε αυτό, προσδιόρισε και τα χρονικά όρια της ζωής του. Ήταν Δ.Σ. με ημερομηνία λήξης.
Ο Κώστας Χανιώτης παρέδωσε το Ταμείο του Συλλόγου στην κόρη του Άννα, η οποία δύο μήνες μετά παραιτήθηκε αφού ήρθε σε σύγκρουση με τον Πρόεδρο Παλαιοκώστα.
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κώστας Παλαιοκώστας, παραιτήθηκε μετά την εμπλοκή του Συλλόγου στον αγώνα κατά του ξεπουλήματος των κοινοτικών χωραφιών και μετά από ...... τις παρατηρήσεις που δέχτηκε από τον Κοινοτάρχη κ. Μάγειρα.
Έτσι το Δ.Σ. θα προχωρήσει με Πρόεδρο τον Άγγελο Φραγκόπουλο, Γενικό Γραμματέα τον Δημήτρη Μακρίδη, Ταμία τον Ζωργιό Ταξιάρχη που αντικατέστησε την Χανιώτη και μέλη την Γιώτα Μαντούβαλου και τον Γιάννη Παπαγεωργίου που αντικατέστησε τον Παλαιοκώστα.
Πριν παραιτηθεί ο Παλαιοκώστας είχε προλάβει να εμπλέξει τον Σύλλογο σε δικαστικές περιπέτειες με κεντρικό πρόσωπο τον Κων/νο Μπουργιώτη, ο οποίος προσπαθούσε να οικοδομήσει σε δασική έκταση της Τραπέζης της Ελλάδος.
Ο αγώνας του Δ.Σ. περιστράφηκε στην απόκρουση της προσπάθειας του κοινοτάρχη Δημήτρη Μάγειρα να ξεπουλήσει τα κοινοτικά χωράφια στο 1/20 της αντικειμενικής αξίας τους σε πολιτικούς του φίλους αλλά και σε μέλη της οικογένειάς του.
Στη διάρκεια αυτής της θητείας, ξεπέρνιουνται οι συμπληγάδες δύο χρόνων και εγκρίνεται από το Πρωτοδικείο Αθηνών το καταστατικό του Συλλόγου. Έτσι γίνεται επιτέλους πραγματικότητα η αλλαγή της ονομασίας του Συλλόγου, από Εξωραϊστικός Σύλλογος Οικιστών Άνω Φώκαιας σε Εξωραϊστικός Σύλλογος Οικιστών Καταφυγιού. Ακόμα το Δ.Σ. γίνεται 7μελές και κατοχυρώνονται αρκετές δημοκρατικές διατάξεις.
Τον Οκτώβριο του 1994 ο Δημήτρης Μάγειρας κερδίζει και πάλι τις εκλογές με 100 περίπου ψήφους διαφορά από τον 2ο Δημήτρη Φιλίππου. Τρίτος ήρθε ο Δικηγόρος Μανώλης Τσαλικίδης και τέταρτη η Ζαχαρώ Φρατζέσκου η οποία συγκέντρωσε μόλις 62 ψήφους.
Τον Ιούνιο του 1995 γίνονται αρχαιρεσίες στο Σύλλογο και γίνεται ένα πρωτοφανές ρεκόρ για τα δεδομένα του Οικισμού, παρά την κήρυξη πολέμου εναντίον του από τον κοινοτάρχη κ. Μάγειρα και τους ανθρώπους του στο Καταφύγι.
Ψήφισαν 129 μέλη ενώ πρώτος σε ψήφους εκλέγεται ο κ. Άγγελος Φραγκόπουλος με 115 ψήφους ο οποίος αναλαμβάνει τη θέση του Αντιπροέδρου στο Δ.Σ..
Νέα μέλη εκλέγονται στο Δ.Σ. και έτσι Πρόεδρος εκλέγεται ο κ. Γιώργος Σολιδάκης, Γενική Γραμματέας η κ. Πεδιωτάκη Κική, Ταμίας ο κ. Νίκος Μασσαράς και μέλη ο κ. Βασίλης Γιαννόπουλος, η κ. Γιώτα Μαντούβαλου και ο κ. Παναγιώτης Μπακόπουλος.
Το σκεπτικό της ανανέωσης του Δ.Σ. και της ανάληψης της Προεδρίας από τον κ. Σολυδάκης ήταν να αλλάξει το προφίλ του Συλλόγου προκειμένου να αποκαταστήσει την επικοινωνία με την κοινότητα και να επιλυθούν τα συσσωρεμένα προβλήματα του οικισμού.
Η προσπάθεια αποδείχτηκε μάταια μια και το πρόβλημα του κοινοτάρχη Δημήτρη Μάγειρα δεν ήταν το προφίλ του Συλλόγου αλλά τα κοινοτικά χωράφια στο Καταφύγι τα οποία δεν μπορούσε να οικειοποιηθεί κάτω από την αντίσταση του Συλλόγου. Τριάντα συνολικά στρέμματα κοινοτικής γης διεκδικούσε αντί 1.300.000 δρχ./στρέμμα ενώ η αντικειμενική αξία ήταν μεγαλύτερη των 15 εκ.δρχ./στρέμμα Αυτό ήταν αρκετό να έχει δημιουργήσει βαθύτατο ρήγμα που δεν μπορούσε να γεφυρωθεί παρά τις πραγματικά φιλότιμες προσπάθειες του κ. Σολιδάκη.
Στην ουσία το Δ.Σ. του Συλλόγου προσπάθησε με ίδια μέσα να παρέμβει σε ορισμένα δευτερεύοντα θέματα πράγμα που έκανε, όπως: η ονοματοδοσία και η τοποθέτηση ταμπελών σε όλους τους δρόμους του οικισμού καθώς και ταμπέλες θέσεις και δείκτες για την διευκόλυνση των επισκεπτών. Συνεχίζονται με πρωτόγνωρη επιτυχία οι εκδηλώσεις του Συλλόγου "αντίο καλοκαίρι" και η γιορτή των Παιδιών.
1997 - 1999
Τον Ιούνιο του 1997, στις νέες αρχαιρεσίες σπάει και πάλι το ρεκόρ συμμετοχής στις αρχαιρεσίες του Συλλόγου. Ψήφισαν 173 μέλη του Συλλόγου, αύξηση 35% σε σχέση με τις προηγούμενες αρχαιρεσίες. Πρώτος με 118 ψήφους εκλέγεται και πάλι ο Άγγελος Φραγκόπουλος ο οποίος αναλαμβάνει και πάλι Αντιπρόεδρος.
Ο κ. Γιώργος Σολυδάκης που αρχικά επανεκλέγεται Πρόεδρος παραιτείτε και δίνει την θέση του στην κ. Κική Πεδιωτάκη η οποία γίνεται πρώτη γυναίκα Πρόεδρος του Συλλόγου. Γενική Γραμματέας αναλαμβάνει η κ. Ρούλα Γιαννακοπούλου, Ταμίας ο κ. Νίκος Μασσαράς. Μέλη εκτός του κ. Σολυδάκη εκλέγονται η κ. Γιώτα Μαντούβαλου και ο κ. Κώστας Γιαμπάνης.
Τον Νοέμβριο του 1997 ένα τραγικό γεγονός βυθίζει την Πρόεδρο του Συλλόγου μας και τον Σύλλογό μας στο πένθος. Χάνει την μάχη για την ζωή ο ΣΤΑΘΗΣ ΠΕΔΙΩΤΑΚΗΣ σύζυγος της Προέδρου μας.
Η πορεία του Συλλόγου δεν έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από την προηγούμενη διετία. Αποκρούεται για μια ακόμη φορά προσπάθεια του Μάγειρα να ξεπουλήσει στους φίλους και τους συγγενείς του τα χωράφια της Κοινότητας. Αυτή τη φορά η απόπειρα έγινε στα μέσα Αυγούστου, νομίζοντας ότι κανένας δεν θα αντιληφθεί την κίνησή του. Όμως την αντελήφθη η Διευθύντρια της ΔΟΥ Λαυρίου κ. Τζένη Καζάνα η οποία ειδοποίησε τον Εξωραϊστικό Σύλλογο. Έτσι για μια ακόμα φορά ο Μάγειρας βρίσκει μπροστά του τον Σύλλογο του Καταφυγιού.
Μικρές παρεμβάσεις σε διάφορα θέματα και διοργάνωση εκδηλώσεων που κάθε φορά έχουν μεγαλύτερη επιτυχία από τις προηγούμενες. Η γιορτή "αντίο καλοκαίρι" τον Αύγουστο του 1997 ξεπερνάει κάθε προηγούμενο και συγκεντρώνει περί τα 350 άτομα.
Αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες για την συγκρότηση Ομοσπονδίας Εξωραϊστικών Συλλόγων της Παλαιάς Φώκαιας.
Τον Οκτώβριο του 1998 ο Σύλλογος αποφασίζει να στηρίξει την υποψηφιότητα του Νίκου Μασσαρά (Ταμία του Συλλόγου) ο οποίος κατέβηκε υποψήφιος με τον συνδυασμό του κ. Γιάννη Καζάνα.
Στις εκλογές αναδεικνύεται νικητής ο κ. Δημήτρης Φιλίππου και ο μεγάλος ηττημένος είναι ο Δημήτρης Μάγειρας. Ενώ στην Κοινότητα μπαίνει και ο Γιάννης Καζάνας για πρώτη φορά ως εκπρόσωπος τρίτου συνδυασμού..
Το Δ.Σ. διακηρύσσει την απόφασή του να επιδιώξει την συνεργασία με την νέα κοινοτική αρχή και στην πρώτη συνάντησή του με τον Πρόεδρο ενημερώνει για τα συσσωρεμένα προβλήματα του οικισμού αναζητώντας την επίλυσή τους.
Τον Ιούνιο του 1999 ο Σύλλογος πραγματοποίησε νέες αρχαιρεσίες. Ψήφισαν 125 μέλη. Στο Διοικητικό Συμβούλιο εκλέχτηκαν με την σειρά ψήφων οι κ.κ. Άγγελος Φραγκόπουλος, Ρούλα Γιαννακοπούλου, Σοφία Τρανουδάκη, Δαμιανός Ανδριανάκης, Νίκος Μασσαράς, Γεώργιος Σολυδάκης και Αριστομένης Σωτηρόπουλος.
Τον Νοέμβριο του 1999 η Κοινότητα Παλαιάς Φώκαιας αποφασίζει να παραχωρήσει έκταση 500 τ.μ. για να ανεγερθεί εκκλησιά του Καταφυγιού. Έτσι υλοποιείτε ένα μακροχρόνιο αίτημα των οικιστών και του Συλλόγου. Στις 21/11/1999 ο πρόεδρος της Κοινότητας κ. Φιλίππου βάζει τον θεμέλιο λίθο στην εκκλησιά της Αγίας Κυριακής.
Το Κοινοτικό Συμβούλιο αποφασίζει την διάθεση ποσού 90 εκατ. δρχ. για την ασφαλτόστρωση οδών του Καταφυγιού. Ασφαλτοστρώνονται αρκετοί δρόμοι αλλά και ορισμένοι εκτός Καταφυγιού, για ψηφοθηρικούς λόγους του Προέδρου της Κοινότητας.
Στις 16/11/1999 έχασε τη μάχη για την ζωή ο Κώστας Ματζούνης, ο πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου μας την περίοδο 1978 - 1980. Ο Σύλλογος θέλοντας να τιμήσει τον πρώην Πρόεδρο του κατέθεσε αντί στεφάνου 50.000 δρχ. στον πολιτιστικό Σύλλογο της Παλαιάς Φώκαιας "Η Αγία Ειρήνη" και 10.000 δρχ. στο Σύλλογο "Το χαμόγελο του Παιδιού".
Τον Οκτώβριο του 2000 παραιτείται από το Δ.Σ. ο κ. Αριστομένης Σωτηρόπουλος και την θέση του καταλαμβάνει ο κ. Απόστολος Συνοδινός.
Τον Ιούλιο του 2001 προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συλλόγου, αλλά ματαιώνεται γιατί ένας παπάς οικιστής του Καταφυγιού ο Νικόλαος Μπαμπάνας, εμφανίζεται στο χώρο της συνέλευσης προσπαθώντας να οργανώσει θρησκευτική εκδήλωση, εξασφαλίζοντας ως ακροατήριο τα μέλη του Συλλόγου.
Το Δ.Σ. προκειμένου να μην γίνουν επεισόδια, ακυρώνει την συνέλευση και ο παπάς κάνει την εκδήλωση παρουσία τριών ατόμων μεταξύ των οποίων ο Σαλούστρος, ενώ τα μέλη του Συλλόγου αποχωρούν μαζικά.
Η Γενική Συνέλευση και οι αρχαιρεσίες προγραμματίζονται τις αρχαιρεσίες να γίνουν τον Σεπτέμβριο του 2001.
Στις 2 Σεπτεμβρίου γίνονται οι εκλογές του Συλλόγου. Ψηφίζουν 93 άτομα και στο Διοικητικό Συμβούλιο εκλέγονται:
Γιαννακοπούλου Ρούλα Πρόεδρος, Γιαμπάνης Κωνσταντίνος Αντιπρόεδρος, Τρανουδάκη Σοφία Γενική Γραμματέα, Μασσαράς Νίκος Ταμίας. Μέλη του Δ.Σ. εκλέγονται οι: Τουρή Αικατερίνη, Παρίσης Θανάσης και Σαλούστρος Στέλιος.
Μόλις λίγες εβδομάδες μετά τις αρχαιρεσίες παραιτείται ο Θανάσης Παρίσης και την θέση του καταλαμβάνει και πάλι ο Απόστολος Συνοδινός.
Πραγματοποιούνται τον Οκτώβριο του 2002, οι δημοτικές και κοινοτικές εκλογές τις οποίες κερδίζει ο Δημήτρης Φιλίππου. Στις εκλογές κατεβαίνουν επίσης δύο συνδυασμοί. Η Νέα Κοινοτική Κίνηση του Μανώλη Τσαλικίδη που έρχεται δεύτερος με 590 ψήφους και του Γιάννη Καζάνα που έρχεται τρίτος με 397 ψήφους.
Οι επόμενες αρχαιρεσίες του Συλλόγου πραγματοποιούνται τον Ιούλιο του 2003.
Σ΄ αυτές τις αρχαιρεσίες δεν είναι υποψήφιος κανένας απ΄ όσους αποτελούσαν το προεδρείο της προηγούμενης διετίας. Ψηφίζουν μόλις 52 οικιστές και καταφέρνει να εκλεγεί πρόεδρος ο Σαλούστρος. Μαζί του εκλέγονται η Μαντούβαλου Παναγιώτα, που ξαναεμφανίστηκε στον Σύλλογο μετά από πολλά χρόνια, επίσης εκλέγονται ο Κυριάκος Τοψόγλου ο οποίος εκλέγεται αντιπρόεδρος για να παραιτηθεί ένα μήνα μετά και τον οποίο αντικαθιστά ο Λεονάρδος Παπαγεωργίου που μόλις εγγράφεται στον Σύλλογο, ο Γιώργος Νικηφοράκης, ο Απόστολος Συνοδινός που αναλαμβάνει Ταμίας, και ο Αλέξανδρος Σταύρου που αναλαμβάνει Γενικός Γραμματέας.
Είναι η χειρότερη περίοδος του Συλλόγου. Ο Σαλούστρος, ως πρόεδρος ασχολείται κυρίως με την συκοφάντιση και την δυσφήμιση των προηγούμενων Διοικητικών Συμβουλίων του Συλλόγου με αποκορύφωμα την έκδοση μιας κακέκτυπης εφημερίδας που είχε το θράσος να την "βαφτίσει" με το όνομα της ιστορικής εφημερίδας του Καταφυγιού «ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙ».
Ο Σαλούστρος, έγραψε στο λαθρόβιο έντυπο, ένα κατάπτυστο κείμενο με τίτλο "ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΕΞΕΤΑΣΗ - ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ" με το οποίο διατύπωνε κατηγορίες, ότι δήθεν κατά την τελετή θεμελίωσης της εκκλησιάς της Αγίας Κυριακής στο Καταφύγι, τον Νοέμβριο του 1999, κάποια ή κάποιος, του οποίου το όνομα δεν γνώριζε, αλλά ούτε αν ζει ή αν πέθανε γνώριζε(!!!), έδωσε στα μέλη του τότε Δ.Σ. (Φραγκόπουλος, Γιαννακοπούλου, Τρανουδάκη, Σολυδάκης, Μασσαράς κ.α.) 1.000.000 δρχ. ως προσφορά για την εκκλησιά. Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Σαλούστρου, ο δήθεν δωρητής, έδωσε αυτά τα χρήματα, χωρίς απόδειξη και χωρίς κανένα άλλο παραστατικό. Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, τα μέλη του Δ.Σ. δεν έβαλαν τα χρήματα στο ταμείο (αφού δεν βρήκε ο Σαλούστρος κανένα παραστατικό), άρα τα υπεξαίρεσαν. Ο ίδιος ο Σαλούστρος κατά την συνήθη μέθοδό του, δεν μετείχε στην εκδήλωση αυτή και όσα ανέφερε στο έντυπο, ισχυρίζεται ότι του τα είπαν κάποιοι άλλοι τους οποίους επίσης δεν ανέφερε.
Βεβαίως το θλιβερό έντυπο, επινοήσεως Σαλούστρου, δεν έγραφε μόνο αυτά. Από την πρώτη σελίδα έως την τελευταία έβριζε και συκοφαντούσε (με δαπάνες του Συλλόγου, αφού το έντυπο αυτό πληρώθηκε από τις συνδρομές των μελών). Συκοφαντούσε ανθρώπους που έδωσαν στον Σύλλογο του Καταφυγιού, τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους, τουλάχιστον για μια δεκαετία ξόδεψαν εκατοντάδες χιλιάδες δρχ. από το υστέρημά τους για τον Σύλλογο, ενώ ο ίδιος δεν πλήρωνε ούτε συνδρομές.
Συκοφαντούσε τους ανθρώπους που διέθεταν από την επιχείρησή τους ή από δικές τους προσφορές, δεκάδες δώρα αξίας πολλών χιλιάδων δρχ. για τις λαχειοφόρους αγορές των εκδηλώσεων του Συλλόγου, για να συγκεντρωθούν χρήματα για την Αγία Κυριακή.
Συκοφαντούσε τους ανθρώπους που εκλέχτηκαν και επανεκλέχτηκαν στο Δ.Σ. με εκατοντάδες ψήφους των οικιστών, που μαζικοποίησαν τον Σύλλογο και από λέσχη των 20 ατόμων που ήταν στη δεκαετία του ’80 τον μετέτρεψαν στον μεγαλύτερο Σύλλογο της Παλαιάς Φώκαιας.
Συκοφαντούσε αυτούς πού έκαναν αγώνες να μην καταπατηθούν τα κοινοτικά χωράφια στο Καταφύγι και να διασωθεί ο λόφος της Αγίας Κυριακής για να χτιστεί σ΄ αυτόν η εκκλησούλα.
Συκοφαντούσε τους ανθρώπους πού οργάνωσαν δεκάδες εκδηλώσεις για τον ίδιο σκοπό, στις οποίες ο Σαλούστρος και όλοι οι υπόλοιποι του Δ.Σ., δεν συμμετείχαν ουδέποτε, για να συνεισφέρουν κι΄ αυτοί σ΄ αυτή την προσπάθεια. Μάλιστα ο Σαλούστρος, όχι μόνο δεν συμμετείχε σε κάποια εκδήλωση από τις δεκάδες που οργάνωσε ο Σύλλογος αλλά ακόμα και την ετήσια συνδρομή των 5.000 δρχ., υποχρεωνόταν να καταβάλει, μόνο υπό την απειλή του τότε Δ.Σ., ότι θα του απαγόρευαν να λάβει μέρος στις γενικές συνελεύσεις.
Ο ίδιος, ο Σαλούστρος, «εκδότης» και «υπεύθυνος τύπου» του εντύπου, προσπαθούσε επί μια δεκαετία να εκλεγεί στο Δ.Σ. και κάθε φορά έμενε αναπληρωματικός, λαμβάνοντας στις αρχαιρεσίες 12, 15 ή το πολύ 20 ψήφους. Και όταν πια κανένας από τα παλαιά μέλη του Συλλόγου δεν ήθελε να βάλει και πάλι υποψηφιότητα, για επαγγελματικούς και προσωπικούς λόγους, τότε μόνο κατάφερε αυτός να γίνει "πρόεδρος", και να εξωτερικεύσει μέσα από τον Σύλλογο, όση εμπάθεια διέθετε για τους συντοπίτες του.
Ο Σαλούστρος γνώριζε ότι όσα ανέφερε είναι ψευδή και συκοφαντικά. Γνώριζε ότι δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο, ο φερόμενος ως δωρητής του 1.000.000 δρχ. Γνώριζε πολύ καλά ότι από το 1999 έως το 2003 οι αναλυτικοί οικονομικοί απολογισμοί του Συλλόγου δημοσιεύονταν και κυκλοφορούσαν σε εκατοντάδες φωτοτυπίες σε όλο τον οικισμό και εγκρίνονταν ομόφωνα από τις Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου. Έτσι αν κάποιος είχε δώσει χρήματα και μάλιστα ένα τόσο μεγάλο ποσό και έβλεπε ότι δεν είχαν εγγραφή στον οικονομικό απολογισμό, εύλογα θα μπορούσε να καταγγείλει επωνύμως, όποιον ή όποιους είχαν παραλάβει τα χρήματα της δωρεάς του και τα είχαν υπεξαιρέσει.
Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν συνέβη. Ο Σαλούστρος επί δύο χρόνια. (2001 - 2003) ως μέλος του Δ.Σ, μαζί με τους περισσότερους από όσους συκοφαντούσε, δεν έθεσε ποτέ τέτοιο θέμα, ούτε σε συνεδρίαση του Δ.Σ., ούτε σε κάποια Γενική Συνέλευση. Μάλιστα ο ίδιος φέρετε να ψήφιζε τους ομόφωνους οικονομικούς απολογισμούς του Συλλόγου, αφού ποτέ δεν δήλωσε ότι τους καταψηφίζει.
Για το δημοσίευμα αυτό του Σαλούστρου, κατατέθηκε μήνυση εναντίον του από τους πέντε θιγόμενους οικιστές, μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου το 1999, η οποία περιέργως μπήκε στο αρχείο.
Παρενέργειες της "εκδοτικής" και συκοφαντικής δραστηριότητας του Σαλούστρου, ήταν να παραιτηθεί από μέλος του Δ.Σ. ο Γιώργος Νικηφοράκης και να παραιτηθεί από "συν-εκδότης" και "συν-υπεύθυνος τύπου" του Συλλόγου ο Αλέξανδρος Σταύρου.
Στο ακροατήριο όμως οδηγήθηκε αντιμήνυση, που έκανε ο Σαλούστρος, εναντίον του Άγγελου Φραγκόπουλου, για κείμενο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Αττικός Παρατηρητής" και περιέγραφε την συκοφαντική δραστηριότητα του Σαλούστρου στο λαθρόβιο έντυπο που είχε κυκλοφορήσει.
Μ΄ αυτές τις ενέργειες ο Σαλούστρος κατάφερε να κυλήσει την διετία του ως "πρόεδρος" στον Σύλλογο, μέχρι τον Ιούλιο του 2005, οπότε προσπάθησε να διοργανώσει αρχαιρεσίες με σκοπό να επανεκλεγεί "πρόεδρος". Δυστυχώς γι΄ αυτόν και ευτυχώς για τους οικιστές δεν τα κατάφερε.
Ο Σαλούστρος κάλεσε Γενική Συνέλευση στις 17/7/2005, η οποία αναβλήθηκε λόγω έλλειψης απαρτίας. Όμως πρόλαβε κατά τη διάρκειά της να πιαστεί στα χέρια με τον Ταμία Απόστολο Συνοδινό, αλληλοκαταγγελλόμενοι για οικονομικές ατασθαλίες της τάξης των 50 - 60 €!!!!
Στην επαναληπτική συνέλευση στις 24/7/2005 ο Σαλούστρος, έκανε ένα "σοβαρότατο σφάλμα". "Εξέλεξε" στην εφορευτική επιτροπή τον πρώην Πρόεδρο του Συλλόγου Γιώργο Φιλίππου και τον Δαμιανό Ανδριανάκη. Αυτοί οι δύο έμπειροι στα συνδικαλιστικά συντοπίτες μας, αποκάλυψαν τις μεθοδεύσεις του Σαλούστρου, ώστε να επανεκλεγεί πρόεδρος του Συλλόγου. Τρίτο μέλος της εφορευτικής η σύζυγος του Σαλούστρου κ. Μαρκέλλα.
Από τις "αρχαιρεσίες" στις οποίες ψήφισαν 52 οικιστές, εκλέχτηκαν ο Σαλούστρος, ο Απόστολος Συνοδινός, ο Απόστολος Μενεγάκης, η σύζυγος του Μενεγάκη, Χριστιάννα, ο Λεονάρδος Παπαγεωργίου, η Δικηγόρος Γιώτα Μαντούβαλου (με μόλις 8 ψήφους) και ο Νίκος Καραχάλιος. Έμεινε απ΄ έξω από το Δ.Σ. ο πρώην Γενικός Γραμματέας, Δικηγόρος Αλέξανδρος Σταύρου αφού έλαβε μόλις 6 ψήφους.
Στις αρχαιρεσίες "παρωδία" έγιναν σημεία και τέρατα. Με την αποκάλυψη αυτών των γεγονότων, τα νεοεκλεγμένα μέλη του Δ.Σ. αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην συγκρότηση του προεδρείου, αφήνοντας τον Σαλούστρο μόνο του στο Δ.Σ. Τέσσερις μάλιστα απ΄ αυτούς υπέβαλαν την παραίτησή τους.
Αποτέλεσμα, ο Γιώργος Φιλίππου, ο Δαμιανός Ανδριανάκης, ο Άγγελος Φραγκόπουλος, ο Αποστόλης Συνοδινός, ο Αποστόλης Μενεγάκης και ο Νίκος Καραχάλιος, μαζί με δεκάδες οικιστές που συμμετείχαν στην προσπάθεια, πέτυχαν την επανάληψη των αρχαιρεσιών στις 18 Σεπτεμβρίου 2005.
Στην Γενική Συνέλευση που προηγήθηκε των αρχαιρεσιών, αποφασίστηκε να διαγραφεί ο Σαλούστρος. Χαρακτηριστικό είναι ότι περισσότερα από 80 μέλη του Συλλόγου του φώναζαν ΕΞΩ - ΕΞΩ, όταν προσπαθούσε να διακόψει τους ομιλητές που τον κατακεραύνωναν με τις τοποθετήσεις τους.
Στις αρχαιρεσίες ψήφισαν 97 μέλη, εκλέχτηκαν οι: Στάθης Λούρμπας Πρόεδρος, η Σοφία Τρανουδάκη Αντιπρόεδρος, η Τζέλλα Παπαϊωάννου Γενική Γραμματέας, ο Απόστολος Συνοδινός Ταμίας, ο Νίκος Μασσαράς, ο Απόστολος Μενεγάκης και ο Γεράσιμος Ζαφειράτος.
Η εκδίκαση της μήνυσης του Σαλούστρου εναντίον του πρώην Προέδρου του Συλλόγου και εκδότη της εφημερίδας "Αττικός Παρατηρητής" Άγγελου Φραγκόπουλου, κατέληξε σε κόλαφο εναντίον του Σαλούστρου. Ο Άγγελος Φραγκόπουλος μετά από πρόταση του Εισαγγελέα της έδρας, αθωώθηκε ομόφωνα από το Δικαστήριο.
Ο Εξωραϊστικός Σύλλογος με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, προσφεύγει σε ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του Σαλούστρου, για να τον αναγκάσει να παραδώσει την σφραγίδα, χρήματα του Συλλόγου, τα επίσημα βιβλία του και το αρχείο τα οποία παρακρατεί παράνομα, σύμφωνα με εξώδικο του Συλλόγου που του εστάλη.
Λίγες ημέρες πριν λήξει η εξάμηνη προθεσμία, ο Σαλούστρος καταθέτει ένσταση ακύρωσης των αρχαιρεσιών του Συλλόγου. Την ένσταση συνυπέγραψαν ο Απόστολος Σταύρου, η Γιώτα Μαντούβαλου και ο Λεονάρδος Παπαγεωργίου. Η εκδίκαση της ένστασης προσδιορίστηκε, μετά από αναβολή, για τις 16/11/2006.
Η ένσταση του Σαλούστρου εκδικάστηκε. Εκεί εμφανίστηκε μόνος μια και τον είχαν εγκαταλείψει οι άλλοι τρεις. Μοναδικός μάρτυρας υποστήριξης η σύζυγος του, μια εξαιρετική κυρία, που προφανώς αναγκαζόταν από τον Σαλούστρο να σύρετε και να διασύρετε στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Τον Οκτώβριο του 2006, πραγματοποιούνται οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και στις οποίες συμμετείχαν δύο συνδυασμοί. Ο συνδυασμός "Παλαιά Φώκαια" του προέδρου Δημήτρη Φιλίππου και η "Νέα Κοινοτική Κίνηση" του Μανώλη Τσαλικίδη. Μετά από έναν δύσκολο αγώνα και αμφίρροπο αγώνα, ο συνδυασμός του Δημήτρη Φιλίππου, χάνει τις εκλογές. Πρόεδρος της Κοινότητας αναδεικνύεται ο Μανώλης Τσαλικίδης και μαζί του εκλέγονται αρκετοί μορφωμένοι άνθρωποι, πτυχιούχοι ανωτάτων σχολών. Μεγάλη και βέβαια θετική έκπληξη προκάλεσε η εκλογή του κ. Ντίνου Χασάπη, καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υποψήφια με τον συνδυασμό του Μανώλη Τσαλικίδη ήταν και η Αντιπρόεδρος του Συλλόγου κα Σοφία Τρανουδάκη.
Η διετία του Δ.Σ. του Εξωραϊστικού Συλλόγου κλίνει με τις εθνικές εκλογές, τις οποίες κερδίζει και πάλι η Νέα Δημοκρατία.
Συγκαλείτε Γενική Συνέλευση στις 23 Σεπτεμβρίου. Όσο αφορά το παραχθέν από το Διοικητικό Συμβούλιο έργο, το αφήνουμε ασχολίαστο.
Στις 23 Σεπτεμβρίου του 2007, πραγματοποιούνται νέες αρχαιρεσίες του Εξωραϊστικού Συλλόγου του Καταφυγιού. Ψηφίζουν 101 μέλη και εκλέγονται:
Θάνος Δημήτριος: Πρόεδρος, Μασσαράς Νικόλαος: Αντιπρόεδρος, Μουταντζης Αθανάσιος: Γενικός Γραμματέας,
Σαραντάρη Μαρίνα: Ταμίας,
Μέλη του Δ.Σ.: Τοψόγλου Ευγένιος, Ζαφειράτος Γεράσιμος, Καραχάλιος Νικόλαος.
Εκδίδεται μετά από 11 μήνες, η απόφαση του μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για την υπόθεση της προσφυγής του Σαλούστρου για την ακύρωση της Γενικής Συνέλευσης και των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2005. Αποτέλεσμα: Απορρίφθηκε η αίτηση του Σαλούστρου, νομιμοποιώντας την Γενική Συνέλευση και ι την εκλεγμένη διοίκηση του Συλλόγου και επικυρώνοντας την διαγραφή Σαλούστρου.
Σε ότι αφορά τη δραστηριότητα, αφήστε μη τα συζητάτε. Ανύπαρκτοι. Περίμεναν την ώρα που θα αποχωρήσουν, σαν τον Καραμανλή και αυτοί. Μαζί μ΄αυτόν αποχώρησαν
Σεπτέμβρη εδέησαν να πραγματοποιήσουν Γενική Συνέλευση. Επειδή δεν υπήρχαν διαθέσιμοι υποψήφιοι και οι ήδη εκλεγμένοι δεν ήθελαν να συνεχίσουν το «έργο» τους, στρατολογήθηκαν διάφοροι κομματικοί εγκάθετοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να συμπληρώσουν ψηφοδέλτιο ώστε να μην ξεφύγει ο έλεγχος από το Σύλλογο. Παρ΄ όλα αυτά δεν τα κατάφεραν και τους ξέφυγε ο Θωμάς ο Παπακωνσταντίνου ο οποίος εκλέχτηκε και Πρόεδρος. Τα ονόματα των υπολοίπων και να μην τα αναφέρω δεν θα χάσουν και τίποτα οι αναγνώστες αν δεν τα μάθουν ποτέ. Ας περάσει λίγος καιρός και ας τους κρίνουμε από το έργο τους!!! Λέμε τώρα.
Στις 4 Οκτωβρίου έχουμε εθνικές εκλογές, 44% το ΠΑΣΟΚ 33% η Ν.Δ. Επιτέλους ξεκουμπίστηκαν.
