Ιδεοληψίες και μεταναστευτική πολιτική. Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Οι χειρισμοί της κυβέρνησης στην τρέχουσα κρίση του μεταναστευτικού δεν μας αποκάλυψαν ότι η κυβέρνηση στερείται πολιτικής και ότι διαθέτει μόνον ιδεοληψίες για το ζήτημα, διότι αυτό ήδη το γνωρίζαμε. Μας αποκάλυψε κάτι σημαντικότερο: ότι, τουλάχιστον ως προς τη σύνθεση του προσωπικού της και την κατανομή των ταλέντων, αυτή η κυβέρνηση δεν κάνει διακρίσεις φύλου. Εκτός από τον παππού Αλέκο, αυτή η κυβέρνηση διαθέτει και την απίθανη γιαγιάκα Τασία. (Προσοχή: γιαγιάκα και όχι σκέτη γιαγιά, διότι έχει και κάτι από μπεμπέκα στον τρόπο της…).

Θέλω να λιαστώ στο ΕλλάνταΗ πάντα γλυκιά γιαγιάκα της κυβέρνησης έκανε -να το πω κατά πλεονασμό- αυτοπροσώπως αυτοψία και διαπίστωσε ότι οι λαθρομετανάστες στις πλατείες απλώς «λιάζονται», δεν είναι άστεγοι όπως νομίζουν οι άσχετοι. Βεβαιώνει, επίσης, ότι έχουν «μηδέν παραβατικότητα»· και έχει δίκιο βεβαίως, εφόσον αναφέρεται στα πρώτα εικοσιτετράωρα της παραμονής τους εδώ. Ας βρεθούν αιχμάλωτοι στην πραγματικότητα των πενήντα στοιβαγμένων ανθρώπων σε μια υπόγεια γκαρσονιέρα και τότε τα λέμε. (Αξιοσημείωτο, πράγματι, πως η γιαγιάκα Τασία παραβαίνει τις βασικές αρχές της θρησκείας της! Πώς ξέχασε τις περίφημες κοινωνικές συνθήκες της μαρξιστικής ανάλυσης;).

Επιπλέον, χωρίς συναίσθηση της αστειότητας των λεγομένων της, μας προτρέπει (γλυκά, σαν καλή γιαγιά) να τους λέμε σωστά «πρόσφυγες» και όχι «λαθρομετανάστες». Διότι έτσι θα πεισθούν οι Ευρωπαίοι να βοηθήσουν, όπως λέει, ενώ αν τους λέμε λαθρομετανάστες οι Ευρωπαίοι δεν θα βοηθήσουν. Στο σημείο αυτό πρέπει να σταθούμε, για να θαυμάσουμε ένα κατ’ εξοχήν γνώρισμα των θρησκευομένων στη μαρξιστική ομολογία. Πρόκειται για τον απόλυτο βολονταρισμό, όπως εκφράζεται από τον πασίγνωστο μπακαλιάρο του Κοέλιο για τη δύναμη της επιθυμίας και το σύμπαν που υποτίθεται ότι συνωμοτεί για την πραγματοποίησή της. Αυτό μας ζητεί η γιαγιάκα Τασία να κάνουμε όλοι μαζί: να αλλάξουμε τα ονόματα των πραγμάτων μήπως και έτσι αλλάξουμε την πραγματικότητα. (Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι κομμουνιστικές δικτατορίες, παντού όπου υπήρξαν, διέπρεψαν στη διαστροφή της γλώσσας, μην έχοντας άλλον τρόπο για να αλλάξουν την πραγματικότητα).
Αυτοί οι δύσμοιροι άνθρωποι, όμως, που φθάνουν υπό οικτρές συνθήκες στις ακτές των νησιών, ακόμη και αν είναι στ’ αλήθεια πρόσφυγες (γιατί, προφανώς, δεν είναι όλοι), ώσπου να τους αναγνωρισθεί αυτή η ιδιότητα, δεν παύουν να είναι λαθρομετανάστες, δηλαδή πρόσωπα που εισήλθαν λάθρα στη χώρα, εν αγνοία των αρχών της. Αυτές οι αρχές, μέρος των οποίων είναι η γιαγιάκα Τασία ως υπουργός, είναι υπόλογες απέναντι στους πολίτες της συγκεκριμένης χώρας, όχι τους πολίτες του κόσμου γενικώς. Φαίνεται, όμως, ότι η γιαγιάκα της κυβέρνησης αισθάνεται την υποχρέωση, που πηγάζει από τον θεσμικό ρόλο της, προς τις ιδεοληψίες της και όχι προς τους πολίτες της χώρας.
Το λέω, ειλικρινά, με όλο τον σεβασμό για τις καλές προθέσεις της: μήπως θα ήταν καλύτερο για όλους μας -και εμάς και τους μετανάστες- να ασχοληθεί με τις γατούλες ή τα σκυλάκια;

Πηγή: Καθημερινή


ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.

Σχολιάστε

You can leave a response, or trackback from your own site.